همسایه ی جدید

از همه ی دوستان که حال و روزم رو میپرسن خیلی ممنونم. راستش باید بگم که خوب هستم و خدارو هزاران بار شکر.

من معمولا نمیتونم روزانه نویسی داشته باشم و بیشتر ترجیح میدم خاطره نویسی کنم یا موضوعاتی که به ذهنم میرسه رو بگم.

بهرحال امروز من ، چند دقیقه بود چشمام گرم شده بود و دلم میخواست یه نیم ساعتی بخوابم که با صدای همسایه جدید از خواب ناز پریدم بالا، و داشتم فکر میکردم با این همسایه ی عزیز چطوری سر کنم؟

قضیه از این قراره که:

جدیدا ، تو طبقه زیر زمین خونه مون، که مال مادر شوهرمه و اجاره میده یه مستاجر جدید اومده..کمتر از یک ماه میشه.

که خب ظاهرا این زوج جوان عقد هستن و الان دارن خونه شون رو اماده میکنن تا بعد عروسی بیان و ساکن بشن. راستش من ادم خوشبینی هستم و خیلی کم پیش میاد که از یه نفر تو برخورد اول خوشم نیاد، ولی نمیدونم چرا به محضی که این همسایه جدید  رو دیدم احساس خوبی بهش نداشتم.

اولین برخورد رو، جمعه شب باهاشون داشتیم که ساعت 11 شب بود. که اومد در زد و از ما آب جوش خواست و گفت میخواد چایی درست کنه. که رضا فلاسک رو براش اب جوش کرد و براشون برد. 

 اما این همسایه جدید دیروز بعد از ظهر ساعت 2 منو از تو راهرو صدا زده و میگه لطف کنید کنتور برق رو قطع کنید و منم گفتم باشه و قطع کردم. 

 حقیقت اینه، طبقه ی زیرزمین  یه در ورودی دارن که وصل میشه به راه پله و کنتور برق هم همونجاست. ولی از اونجا که رضا شکاک و بد بینه.قرار شده تو ی راهرو پایین مسدود بشه و اینا برای رفت و امد از در حیاط استفاده کن و خب برای همین از من خواست که کنتور برق رو قطع کنم. البته روز جمعه هم چندین بار به من گفت که برق رو قطع و وصل کنم. خلاصه دیروز بعد این که من برق رو قطع کردم. دیدم در میزنن و همین خانوم همسایه است و اومد گفت که من تو راهرو بمونم چون خودم باید برق رو قطع و وصل کنم و من گفتم باشه و براش در خونه رو باز گذاشتم و اومدم بالا. 

خلاصه یه نیم ساعتی که موند و هی برق رو قطع و وصل کرد. داشت تو راهرو با صدای بلند ، طوری که انگار بلند گو قورت داده ، با شوهرش حرف میزد و یه درصد هم فکر نمیکرد که الان ساعت 2/5 بعد از ظهره و شاید یکی بخواد استراحت کنه.

با صدای بلند به شوهرش میگفت: اقا مصطفی، این کار شماست که برق رو قطع کنید نه من و ظاهرا یه برق کار هم تو خونه بود به اسم اقا مجید..

بعد دوباره میگفت: اقا مصطفی من شما رو درستتون میکنم. مثلا شوهر بیچاره رو قراره این خانوم آدمش کنه. دقیقا لحن حرف زدنش همینطوری بود!!! وحالا شوخی یا جدی طوری با این همسرش حرف میزد که انگار داره با نوکرش حرف میزنه.

 یعنی با اون لهجه ی اصفهانی و چیزی که من ازش دیدم از اون زنهایی هست، که خیلی پررو تشریف دارن و فکر میکنن میتونن هر کسی رو هر طور بخوان صدا بزنن. یعنی بگم من تو این شهر که زندگی میکنم زن پررو خیلی دیدم، و این جماعت، بیشترشون فکر میکنن هرچی پرروتر باشن زرنگ ترن.

بهر حال بعد که کارش تموم شد ، در خونه رو بسان، طبلی بهم کوبید و بدون عذر خواهی رفت!!!!

حالا از این اقای همسایه بگم که من یه بار از پشت پنجره دیدمش و یه پسر حدود 25 ساله به نظر میرسید که خیلی ساکته  و هیکلش هم تقریبا لاغر بود.

و اما این خانوم که من دیدم ، باید بگم اگه بخوام تصور کنم شوهرش بخواد اینو بغل کنه باید از یه اهرم کمک بگیره و تقریبا اگه روی شوهرش بخوابه دیگه چیزی از شوهر بیچاره نمیمونه.

بهر حال از مزایای  شک همسر این بوده که ، راه ارتباطی ما رو با این همسایه ی جدید مسدود کرد و گرنه این طور که از شواهد و قراین پیداست، روزگاری داشتم من با این خانوم همسایه........