درباره من
هر رویدادی که در زندگی من اتفاق افتاد،هر شبی که بی خوابی گذشت، و تمام اشکهایی که ریختم،مرا در مسیر سفر روحم به پیش برده است...
ادامه...
عصر جمعه
جمعه هایی که تنها هستم برام یه جوره خاصه، هم خیلی دوسشون دارم و هم یه جورایی میشم یه ادم متفکر، به زمین و زمان فکر میکنم، به آرزوهایی که داشتم ودارم و به خیلی چیزای دیگه..
یکی از چیزایی که واقعا ازش لذت میبرم اینه که جمعه باشه و تنها باشم و منم برم کنار رودخونه، اما به شرطی که رودخونه مرده رود نباشه ، نمیدونین چقدر غم انگیزه بری کنار رود خونه و یه راهروی خشک رو ببینید، و مردمی رو ببینید که دیگه روی سکوهایی که کنار مسیر اب هست ننشستن، و ترجیح میدن جایی دورتر رو انتخاب کنن تا چشمشون به این زمین خشک نیفته، برعکس وقتای محدودی که اب جریان داره و واقعا روزای جمعه جایی برای نشستن کنار اب پیدا نمیکنی..
ادامه مطلب رو اگه دوس داشتید ببینید؛
ادامه مطلب ...سفر
امشب یا فردا راهی مشهد هستم..
شاید دلم نمیخواست این جوری برم ولی خب همه چیزو دست خدا سپردم.
بیشتر از دو روز مشهد نمی مونم یعنی دلم هم نمیخواد بمونم.. به دلایلی!
اگه توفیق اینو داشتم که تو حرم با حضور قلب دعا کنم حتما به یادتون هستم.( قصه ی حضور قلب چیزیه که تا الان تجربه نکردم، نمیدونم چرا با این که مشتاق هستم تجربه ش کنم ولی تو دفعات معدودی که مشهد رفتم نتونستم این حس رو تجربه کنم! گرچه میدونم دلیلش فقط خودم هستم و لا غیر)
خدا کنه بتونم دست پر برگردم..
تو دعاهاتون، تو این شبهای خاص، برای من هم دعا کنید.
پی نوشت: چند وقتی هست که نت و وبلاگستان خیلی سوت و کور شده، اصلا از اون حس خاصی که قبلا بهم میداد خبری نیست، ادم دلش میگیره...