دنیای وبلاگ نویسی

با این که روزای تابستون همچنان طولانی و گرمه ولی من گاهی وقت کم میارم. از یه طرف فقط صبحا انرژی دارم، چون بچه ها نیستن و میرن وکلاس و از اونطرف بعد از ظهرا تا میای ناهار بخوری و یه چرتی دو ساعته بزنی.(البته وقتی ساعت 1 شب بخوابی و از اونطرف 7 پابشی مجبوری چرت بزنی.) وبعدش بیدار بشی و ببینی که تو گوشیت چه خبره شب شده و باید به فکر شام باشی.

همین جوری نوشت

این جمله کلیشه ای رو شنیدین که دستم به نوشتن نمیره، خب من الان همون رو میگم.