نابغه

امروز گفتم کمی از خودم بنویسم.. کمی هم حال و روحیه م عوض بشه.

گرچه نمیدونم جدیدا چرا نمیتونم خیلی برگردم و مثلا خاطرات یک ماه پیش رو بنویسم. مثلا یه ماه پیش یه روز که از دانشگاه بر میگشتم یه دختر و پسری از دانشجوها سوار اتوبوس بودن که سوژه خنده اطرافیانشون بودن.. هی تا یه هفته میخواستم بیام ازشون بنویسم ولی وقت نمی شد. الانم هر چی فکر میکنم میبینم چیزایی که تو ذهنم بوده و میخواستم بنویسم نصف بیشترش پریده. ولی در کل هنوز اون تصویرش تو ذهنم مونده وخلاصه قصه ی جالی بود ولی حیف که از دسستون در رفت. بگذریم..

 یادتونه خیلی وقته پیش یه دوستی داشتم به اسم  ریحان که ازش مینوشتم.. اگه یادتون نیس اینجا رو بخونید.. خدا وکیلی خیلی گشتم تا پستشو پیدا کردم.. حالا این ریحان ی مدت هست سوالات اینترنتیشو باز شروع کرده و خب اگه یهو دیدین من غیبم زده بدونین این منو دق داده.. 

گرچه باز صد رحمت به ریحان. چند وقت پیش من تو دانشگاه( حالا هی دانشگاه دانشگاه میکنم نگین این چقدر ندید بدید هست. خب چون من همش تو خونه بودم حالا که میرم دانشگاه ادمای مختلف میبینم دیگه) بهر حال چند وقت پیش یکی تو دانشگاه به تورم خورد که جزو نوابغ روگار بود برای خودش. یعنی من نمیفهمم بعضیا چرا این جورین؟ یعنی فکر کنید یه دانشجوی ارشد، هنوز بلد نبود بره تو گوگل.. واقعا نوبر بود. 

یا به قول خودش یک سال و  اندی و شاید هم بیشتر گوشی داشت. هیچ از تنظیماتشو نمیدونست. .حالا ما کلاسمون به دلایلی لغو شد و رفتیم. تو یه سالن برای همایش. که ایشون خداوند توفیق داد کنار ما نشست. و چون سالن اینترنت داشت. و هنوز همایش شروع نشده بود من شروع کردم مباحث درس قبلی، رو تو گوگل جستجو کنم که این خانوم چون چیز عجیبی میدید شروع کرد سوال بپرسه... که چطوری از گوشی میری تو اینترنت و اصلا اینترنت چیه؟ و مرور گر یعنی چی؟ خدا یادم میفته بخدا میشه ازش سریال ساخت، شاید بفرستم برای اقای مجری بذاره سوژه کلاه قرمزی ... والا..بعد یه یه ساعت که بنده مخم تیریت شد؟ (درستش ،تیریت هست یا تیلیت؟ )

که به ایشون حالی کنم مرور گر چیست و  چگونه وای فای گوشی رو راه اندازی کنه و این قصه ها.. 

هفته ی بعدش که دوباره تو دانشگاه زیارتش فرمودم. بهم میگه شما بودین ؟ گوشی منو اینترنتشو درست کردین.؟ میگم بله.. 

میگه :من همه چی یادم رفت و باز گوشیشیو داد دستم.. بعد من با کمال خونسردی بهش گفتم عزیزم. من الان وقت ندارم.. و میخوام برم ناهار نوش جان کنم. اونوقت میگه خب من باهات میام . میگم عزیز تو وقتی از این ساختمون بیای بیرون وای فای گوشیت دیگه کار نمیده و وای فای هم نباشه اصلا مرورگر باز نمیشه تا باهم بریم تو گوگل.. وای فای یه محدوده ای داره برای  خودش. که دیدم همینجور ی صم بکم نگاه من میکنه و هر چی اون هفته زبونم تو دهنم چرخونده بودم و از وای فای و اینترنت سیم کارت و خیلی چیزای دیگه براش سخنرانی کرده بودم. کلا از مغز مبارکش پاک شده . بی خیال شدم و گفتم بذار یه دفعه ی دیگه..

حالا اینا رو گفتم بگم ریحان عزیز چند وقت پیش بهم پیام داده بود که میخواد بیاد تو فیس بوک.. خب منم بهش گفتم عزیزم ایدی باید داشته باشی که اونم خیلی محکم  و با اعتماد به نفس چسبیده به سقف گفت که روی گوشیش فیس بوک داره.. بنده خدا هنوز تفاوت اپلیکیشن یا برنامه با ایدی رو نمیدونه!!!!!

خلاصه در پی دروس متعدد بهش فهموندم اون یه برنامه است و هیچ ربطی به داشتن ایدی یا صفحه  نداره.. خلاصه گفت خب چیکار کنم؟ که بهش گفتم اول برو یه ایمیل بساز و برگرد.. گرچه خودم یه ایمیل براش ساخته بودم ولی فکر کنم از بس نتونست استفاده کنه منهدم شد و به تاریخ پیوست.بعد یه مدتی بسی طولانی اومد گفت که ایمیل ساخته.. و میگفت فیس بوک میخواد.. 

که بهش گفتم خب حالا فیلتر شکن گوشیتو فعال کن که همونجا از پشت وایبر، میخواست منو خفه کنه که چرا بهش اموزش غلط دادم و گفتم که فقط ایمیل لازم هست..... خلاصه اینم قصه ی ریحان.. حالا دو سه روز غیبش زده که بره تو یه مغازه موبایلی و بهشون بگه براش فیلتر شکن نصب کن.. خدایا مددی ...