عیدتون مبارک..

سلام

عید همه ی روزه داران مبارک

امروز برای کسانی که یک ماه اراده شون رو تقویت کردن واز خیلی چیزا چشم پوشی کردن حس خیلی خوبیه، یه حس لذت همراه با سبکی رو دارن.

تعطیلات چار روزه شروع شده واکثر مردم رفتن سفر، منم خیلی دلم  میخواست الان تو یه جای سر سبز وخنک بودم. کلا خیلی دلم هوای یه سفر رو کرده.امیدوارم به زودی موقعیتش پیش بیاد

 چند روزی پیش یه کتابی رو شروع کردم به خوندن، قبلا اسم نویسنده ش رو زیاد شنیده بودم ولی کتابی ازش نخونده بودم. تا این که اون دو سه روزی که اینترنت نداشتم پام رسید به کتابخونه و کتابی گرفتم با نام درمان با عرفان.

قبل تر ها وقتی سنم کمتر بود از این موضوعات خوشم نیمومد. یعنی همیشه ترجیح میدادم رمان بخونم. یعنی یادمه از وقتی چارم دبستان بودم و یواشکی  شروع کردم کتابای بابام رو که تو زیر زمین خونه مون بود بخونم با رمان شروع کردم. ( مادرم اجازه نمیداد ما کتاب بخونیم، در واقع اون کتاب خوندن رو یه کار بیخود میدونست ، ولی با این حال من همیشه راهشو پیدا میکردم، بخاطر همینم کتابای بابام تو زیر زمین بود، جایی که کمتر جلوی چشم مادرم باشه))حالا اونم چه نوع رمانی، رمانهای تاریخی مثل خواجه تاجدار که دو جلد کتاب بود که هر کدوم یه هفتصد صفحه داشتن وتاریخ کامل زندگی اغا محمد خان قاجار، کسی که سلسه قاجار رو بوجود اورد بود. هنوز دقیقا یادمه وقتی زندگی قبل تولدش رو یمخوندم ومیدیدم مادرش کی بود چه نشاطی بهم دست میداد.

بعد رفتم سراغ تیمور لنگ و و غیره.

اون زمان کتابهای ابوالقاسم پاینده رو هم تو کتابای بابام بود و یادمه که فونت درشتی دذاشت وچون تاریخ مردمانی از سرزمینم رو بیان میکرد که فاصله زمانی کمتر از صد سال باهاشون داشتم بینهایت برام جذاب بود. هنوزم با این سن و سال فکر میکنم نویسندگیش و همراه کردن مخاطبش با خودش عالی بود.

خلاصه من کتابخونی و با این جور کتابا شروع کردم. تو یه مقطعی از زندگیم شاید بیشتر از دوهزار عنوان کتاب خوندم. و بخش مهمی از سرگرمی های خاص من تو روزگاری بود که هیچ ارتباطی با دنیای بیرون نداشتم.

بعدها که رفتم دانشگاه و بعد هم اینترنت جزو لاینفک زندگی من شد؛کتاب خوندن رو رها کردم. تا جایی که با وبلاگ دست نوشته های یک جادوگر اشنا شدم و باز رفتم سراغ کتابایی که دیدگاهمو به زندگی عوض کرد.

میتونم بگم من هرگز ادمی با تفکرات ده سال پیشم نیستم. حتی شاید به نوعی شخصیتم عوض شد. 

خلاصه زمانی که از کتابای روانشناسی فرار میکردم حالا وقتی میخونم سعی میکنم تک تک کلمات رو تو ذهنم بجوم و بازشون کنم.

البته باید اینجا بگم که من اصلا و اصلا از نویسنده ی ایرانی تو این زمینه ها کتاب نمیخونم.  و هرچی هست نویسنده ی خارجیه.

گاهی فکر میکنم کسی که نشسته این کلمات رو نوشته و افکارشو این چنین زیبا بیان کرده چه روح بزرگی داشته. فارغ از ملیت، مذهب ، رنگ و نژاد همه ی ادمها رو به یک چشم دیدن هنر بزرگی میخواد..این که اینها همین دنیا رو برای خودشون بهشت میکنن. جایی که نه دشمنی معنی داره و نه کینه  و نفرت!

حالا این همه نوشتم که بگم کتاب درمان با عرفان از وین دایر از یه سمتی به دنیا نگاه میکنه که برای من خیلی جالبه، درسته که شاید همین مطالب رو من تو کتابای راندا برن و کاترن پاندر یا نویسنده ی محبوبم لوییز هی خوندم( من کتاب شفای زندگی رو شاید بیشتر از بیست بار خوندم، طوری که الان ملکه ی ذهنمه) ولی نگاه این نویسنده هم خیلی جالبه..

این که هر مشکلی که تو زندگی ما وجود داره جوابش در درون خود ماست و هیچ کس کمکی نمیتونه به ما کمک کنه جز خودمون..

افکارما به شدت قدرت دارن، ما میتونیم رویای زندگیمون رو با افکارمون خلق کنیم. و تو این کتاب مثال جالبی میزنه.

این که شما وقتی خواب هستین و رویا میبینید . این رویا میتونه اونقدر شیرین باشه که حتی به ارضای جنسی برسین و یا اونقدر دردناک باشه که مثلا با ترس از خواب بپرین. یعنی جسم ما حتی به چیزایی که اوهام بیش نیستن واکنش نشون میده. پس اگه بتونید تو بیداری و اگاهی  رویاتون رو با ذهنتون خلق کنید  اثرش رو کائنات به شما نشون میده.

چون همه چیز تو این دنیا انرژیه..

حالا که به گذشته نگاه میکنم میبینم من تو زندگیم ارزوهایی داشتم که خب در زمانی که اون ارزو رو تو ذهنم بهش شاخ و برگ میدادم و خیلی واضح تجسم میکردم.برام خیلی دست نیافتنی بوده ولی چون خیلی ارزمو دوس داشتم و بهش چسبیده بودم و در عین حال یه جورایی هم رهاش کرده بودم به طرزی عجیب بهش رسیدم. یعنی این که همونقدر که ما ارزویی داریم که برامون مهمه و میخوایم بدست بیاریم همونقدر هم باید اسوده خاطر باشیم و شاید خوشبختیمون رو منوط بدست اوردنش نکنیم.

مثل این که وقتی دستمون رو توی جوی اب فرو کنیم و دستمون باز باشه بیشتر میتوینم خنکی اب رو حس کنیم. تا این که وقتی بخواهیم یه مشت از اب رو تو دستمون داشته باشم.

خداوند دنیایی با قوانین خاص افریده، بعضی هاش دیدنی هستن و به نظرم قسمت بزرگیش قوانینی هستن که ناننوشته و نامرئی هستن ولی اثرش به مراتب بیشتر از قوایننی که می بینیم هست.

این جمله رو هم نمیدونم کجا خوندم که نوشته بود: وقتی ارزویی رو از خداوند طلب میکنید، اگه ارزوی شما خواست خداوند باشه همون لحظه به شما عطا میشه و اگر خواست خداوند نباشه، چیزی معادل و همسنگ اون و یا حتی بیشتر از اون رو به شما میبخشه

روزهایتان شاد و ارزوهایتان مستجاب..