احوالات من

چند وقت پیش یکی از دوستان وبلاگی نوشته بود که مدام خوابای مختلف میبینه و وقتی از خواب بیدار میشه احساس خستگی داره، حالا منم به این مشکل دچار شدم، دقیقا از روز سه شنبه تا الان ،کافیه نیم ساعت بخوابم، اونقدر خوابای مختلف میبینم که وقتی از خواب بیدار میشم احساس ناراحتی دارم،سرم درد گرفته و احساس میکنم تحت فشارم. بعضی از خوابامو یادم میاد و بعضی هاشو نه!!!

 تو خواب جاهای عجیب و غریب و اتفاقات از اون عجیب تر میبینم.

حتی خوابی که بعداز ظهر مثل یه چرت کوتاه میمونه..

ولی در کل حس خیلی بدیه..مخصوصا اگه خواب بد دیده باشی..طوری شده که ساعتای خواب روی بیداریم هم اثر گذاشته..

نمیدونم چرا اینطوری شدم؟

دلم آرامش میخواد....

یادتونه پارسال نوشتم اتاقمو از دست دادم، واقعاً الان به شدت دلم میخواد یه اتاق داشته باشم که هر وقت حالم اینجوریه برم اونجا و درو ببندم و کسی حرف نزنه.

الان یه حسی دارم غریب... پر از تضادهای زیاد.. نمیدونم کدوم یکیشو بگیرم؟

یه دندون هم داشتم پنج سال پیش، بعد از مراحل طاقت فرسای عصب کشی و این حرفا؛ روکش کردم که اون هفته، برای بار دوم کنده شده، الان دکترم میگه این دیگه به درد نمیخوره، باید بکنیش بندازیش دور، تا برات بریج بذارم، بریج گذاشتن هم چون واحدهای کناری رو درگیر میکنه و باید اونا هم روکش بشن الان برای من میشه چهار واحد روکش..که خب چون اصولاً دندونای درب و داغونی دارم  الان برای من شده یه مساله..

دیشب رفتم تو یه حسینیه سر خیابونمون، نمیدونم فکر میکنم اگه ادم گاهی دلش برای خودش هم بگیره و بخواد بره یه جایی که حال و هوای معنوی داشته باشه باید سر به بیابون بذاره، واقعا من نمیفهمم چرا مردم حسینیه و مراسم عزاداری رو برای درد و دلای فامیلی و دیدار اقوام و خوردن انواع خوراکی ها و بازی های گوشی انتخاب میکنن؟

میتونم به جرات بگم که نود درصد کسانی که اومده بودن هیچ توجهی نداشتن که برای چی اومدن حسینیه؟ فکر میکنم هر سالی که میگذره ادم چیزای عجیب تری مییبنه..

یه دوستی قدیمی دارم که چند سال مستاجر مادر شوهرم بود و بعد شکر خدا خونه دار شد. برام تعریف میکرد(البته این مال پونزده سال پیشه، برای همین، یادم نمیاد که گفت شب عاشورا بود یا تاسوعا..) که شب تاسوعای حسینی به شوهرش گفته بریم مسجد محل، همسرش بهش میگه که ما تا الان تو مسجد نرفتیم و اگه امشب بریم مسجد همسایه ها فکر میکنن که بخاطر شام رفتیم و این حرفا!!

 ولی دوستم به شوهرش اصرار میکنه و خلاصه میرن مسجد  محل که به نام مسجد ابوالفضل هست.. میگفت یه اقایی بود که اونشب روضه ابوالفضل خوند و به همه ی کسانی که اونجا بودن قسم داد که روضه ای که میخونم ابوالفضل حاجتتون رو میده و اگه کسی حاجتش رو تا اربعین نگرفت بیاد، به من هرچی دلش خواست بگه..

خلاصه دوستم میگفت وقتی روضه شروع شد من به خواهرم که کنار دستم نشته بود گفتم: مرضیه! یعنی میشه من تا چهل روز دیگه خونه دار شده باشم؟

بعد دوستم قسم میخورد که مهتاب: من اونزمان ،ریالی پس انداز نداشتیم و اصلا باورم نمیشد که ما ظرف چند هفته خونه خریدیم و تا اربعین صاحب خونه شدیم... 

همیشه برام میگه: این برای من یک معجزه بود.. چون هنوز باورم نمیشه که چطوری خونه دار شدیم.؟؟؟(تا جایی که من میدونم نیمی از مبلغ خرید خونه شون رو تونستن از یک قرض الحسنه وام بدون کامزد بگیرن که اونم خودش معجزه بود)..خلاصه گاهی ادم اینجوری مهمان میشه و اینجوری حاجت میگیره..

اینجا رو بخونید...