ماجراهای اینترنتی

 اول از همه فرا رسیدن اعیاد بزرگ قربان و غدیر بر همه ی شما مبارک، امیدوارم که همه ما به آرزوهامون برسیم.. من که خودم باور قلبی دارم که وقتی چیزی رو عمیقا از خدا طلب کنیم حتما به ما بخشیده میشه..

  امروز کلی کارای خونه رو انجام دادم، خدای عزیزم یه خونه بزرگ و دلخواه به من بده که کلی هر روز تغییر دکوراسیون داشته باشم..

همش از خاطرات دوران کودکیم براتون نوشتم، فکر کردم دیدم یه خاطره هم از دوران بزرگسالیم بنویسم .

ما حدود 13 سال پیش کامپیوتر خریدیم، قبلش من هرگز از کامپیوتر استفاده نکرده بودم، فقط یکی دو بار پشت سیستم مادر شوهرم نشستم و چون حتی بلد نبودم موس رو تکون بدم، یه جورایی از تکون دادن موس وحشت داشتم، جلوی دیگران خجالت میکشیدم و سعی میکردم اصلا دور و اطراف سیستم نچرخم..

خلاصه وقتی ما این سیستم رو خریدیم، اصلا به اینترنت وصل نبود و کار هر روز من فقط این بود که با فتو شاپ کار کنم و هی عکسای خودم رو بر میداشتم و سرشو میبریدم و وسط دشت و دریا میچسبوندم و به نظرم هم خیلی خوشگل میومد ندید بدید بودم دیگه؛ و فکر میکردم الان دیگه باید یه آتلیه عکاسی داشته باشم از بس خوش سلیقه م!

خلاصه گذشت و گذشت تا دو سال بعد خرید سیستم، بنده وارد دنیای اینترنت شدم و ماجراهای من شروع شد..

اوایل که وارد جستجو گر گوگل میشدم می دیدم که مثلا میتونیم یه کلمه تایپ کنیم و جواب بگیرم، من با خوندن جوک شروع کردم و خدا می دونه چه سایتهای پر، پر و  پیمونی از جوک کشف کردم، یادمه یکیش اونقدر جوک داشت که هنوز که هنوزه یادم میفته خنده م میگیره.

بعد یاد گرفتم که جواب سولاتمو پیدا کنم. یادمه ما یاهو مسنجر نداشتیم، و منم کنجکاو شده بوده که چت کنم، اونزمان  هم چت رومهای فارسی کم بود و هم من از شکل و شمایلش خوشم نمی یومد، یادمه تو گوگل سرچ کردم چگونه چت کنیم؟

و خب یه سایتی اومد که منو وارد دنیای شگفت انیز چت کرد. یه سایتی بود به اسم meebo(این سات بعد انتخابابت 88 فیلتر شد و تو سال گذشته هم کلا شرکت ارائه دهنده ش دیگه سرویس چت رو جمع کرد)که دقیقا حالت یاهو مسنجر بود و توش پر بود از روم هایی که مال کشورهای مختلف بود  و ایران هم رومهای زیادی داشت. 

یادمه که من اول وارد چت رومهای خارجی میشدم  و با اون انگلیسی دست و پا شکسته حرف میزدم ولی با این حال خیلی میخندیدم، چون حرف زدن با ادمایی از کشورهای دیگه به نظرم خیلی جالب بود..

از ادمهایی که تو ذهنم بعد چند سال موندن یکیشون یه دختر افغانی بود که تاجیکستان  مهندسی برق درس میخوند و اسمش اسما بود و یادمه چقدر دل پری از ایرانی ها داشت و میگفت که ایرانیها ما رو تحقیر میکنن در صورتی که ما هم یه روزی مال همین سرزمین بودیم  و یکیش هم یه پسر هندی بود  که اونقدر بیسواد بود که فکر میکرد پایتخت ایران کابل هست و تنها چیزی که ایران میدونست این بود که زنهای ایرانی خیلی خوشگل هستن..خداروشکر این یکی رو میدونست..

خودم تو زمانی که معتاد به چت بودم یکی دو بار سوتی اساسی دادم.

یادمه چند بار با یه ادم متشخص حرف میزدم و کلی برای این ادم کلاس الکی میذاشتم. من تو چت گاهی به فارسی تایپ میکردم و گاهی به فینگلیش و خب خیلی وقتا قاطی میکردم. یعنی فکر میکردم مثلا دارم فارسی مینویسم و بعد یهو میدیدم کلی جمله نوشتم ولی حرف انگلیسی هستن و یه زبان من دراوردی شده..یه بار اومدم بنویسم salam

که خب حروف فارسی بود و فکر میکنید چی تایپ کرده بودم: بله بنده نوشته بودم شاش..

وای وقتی که خودم به کلمه نوشته شده م نگاه کردم اونقدر خجالت کشیدم و هی خندیدم که حد نداشت..

خلاصه الانم بعد چند سال خدا نکنه بخوام سریع تایپ کنم معلوم نیس چی بنویسم..

راستی یکی از جوکهایی که جدیدا تو نت خوندم رو براتون مینویسم، هنوز هم خوندن جوک تو اینترنت برای من یکی از سرگرمیهای خاصه؛ امیدوارم بچه از این ورا رد نشه:

یارو از همسایه ش میپرسه: دخترتو دیدم شکمش بزرگ شده بود حامله س؟ همسایه میگه: نه ! چند وقته نفخ کرده بگوزه خوب میشه، چند ماه یارو همسایه شو میبینه، میگه: دخترتو دیدم، گوزشم بغلش بود!

پی نوشت: هی بخواهیم از جنس ایرانی تعریف کنیم و غر نزنیم، از روزی که گوگل ریدر از کار افتاد ما ناراحت شدیم و غصه خوردیم تا بعدا دیدیم که به به چند تا سرویس ایرانی دارن، کار ریدر رو انجام میدن و سرویس هایی ارائه میدن که میشه از اپ کردن وبلاگ دوستان مطلع شد و غیره..

ولی هر از چند گاهی سرویس محترم وبلاگستان که ما عضوش هستیم بدون خبر قبلی یهو از کار میفته(نمونه ش امروز وامشب) و یا نمیدونم چرا اصلا خیلی اوقات از اپدیت شدن بعضی وبلاگا هیچ خبری نمی ده!!!! خلاصه یادت بخیر گوگل ریدر که تو یه چیز دیگه بودی..