رانندگی و ما بقی ماجرا

من تو دوره ای که فکر میکردم داشتن گواهینامه معادل اینه که میتونم کامیون سوار بشم و دیگه یه راننده ی حرفه ای هستم چهار بار تصادف کردم.(واقعا خدا رحم کرد) که البته یه بارش خودم راننده نبودم و نیروی کمکی بودم ؛که چون نمیخوام خسته بشین همین رو براتون میگم و بعدی ها رو هم سر فرصت:

این خاطراتی که میخوام براتون بگم رو جرات نمیکنم تو خانواده یا پیش دوستام بگم چون که همه مسخره م میکنن و بعد ها اگه راننده متبحری شدم، کسی حاضر نیست سوار ماشینم بشه..

بهتون گفتم که وقتی گواهینامه گرفتم تا یه چند سال از ماشین خبری نبود تا بالاخره به مرحمت خونه ای که پدرمون برامون گذاشته بود و فروش اون بنده صاحب یک عدد پراید شدم که اونزمان برای من بسانی رخشی زیبا جلوه گری مینمود.

هرروز تو اون سرمای زمستون میرفتم تو کوچه و مثل یک عدد کارگر کارواش میشستمش.. (چون خونه ما پارکینگ نداره)

روز اول که رضا ماشین رو اورد اونو تو کوچه پارک کرد و رفت سر کار. منم کلید رو بر داشتم و پیش خودم گفتم حالا میرم کمی تو کوچه عقب جلو میکنم تا فرمون بیاد دستم. حالا فکر کنید من پنج سال قبلش گواهینامه گرفته بودم و یه بارم پشت ماشین ننشسته بودم.

رفتم و استارت زدم و ماشین روشن شد. برای  اینکه فضا بیاد دستتون باید بگم خونه ما تو یه بن بست باریکه که دو تا ماشین به زور کنار هم جا میشن  و طولش هم حدود بیست متر. یعنی هم طول و هم عرضشه کمه..و از قضا ماشین همسایه که یک عدد ژیان اسقاطی بود سر کوچه پارک بود.(صاحب این ماشین اونو گذاشته بود برای کارت سوختش) که این ماشین تا زمانی که بنده رخش نازنینم رو فروختم برای من ملکه ی عذاب بود. (ولی حالا میفهمم که اون ژیان خیلی به داد من رسیده .فکر کنین اگه مثلا یه پژو بود من باید چه خساراتی میدادم!!!)

رفتم دیدم هر کار میکنم نمیتونم از کنار این ژیان گذر کنم. بنابراین رفتم دم خونه ی همسایه ی عزیزم زری خانوم و بهش گفتم بیا بریم یه دوری بزنیم. اونم گفت باشه.....

بعد که اومد تو کوچه. گفتم زری جون بیا این ماشینو رو تو از کوچه بیار بیرون .چون من چیزی یادم نیست.اونم که جوگیر شده بود گفت باشه. حالا زری هم یه چند سالی بود سوار ماشین نشده بود. نشست پشت ماشین و عقب عقب اومد و یهو دیدم یه صدای وحشتناکی اومد و تالاق ماشین منو کوبوند به ژیان..

خدا ؛منو میگی که کارد میزدی خونم در نمیومد. ولی به روی خودم نیاوردم و هردو خنده مون گرفت. خلاصه به زری گفتم بدو تا اقای همسایه نیومده ، بفهمه ما زدیم به ماشینش!!!ماشین بیار جلو . اونم ماشین رو اورد سر جاش و ما دو تا راننده متبحر دست از پا درازتر برگشتیم خونه. و شتر دیدی ندیدی!!!!

اومدم با ترس و لرز زنگ زدم به رضا و گفتم تصادف کردیم. اونم  بیچاره هم کلی ترسید، گفت به کسی زدین.؟ گفتم:  نه، زدیم به ژیان!! گفت فدای سرت. از الان به هرچی میخوای بزن فقط جون هر کی دوس داری به موجود زنده نزن.

حالا که فکر میکنم میبینم چه خدایی داشتم من که همون روز اول زدم به ژیان و گرنه اگه رفته بودم تو خیابون که حتما یه نفرو کشته بودم..

این اولین برخورد ماشینم بود..بعد چون من به این زودیها کوتاه نمیام تصمیم گرفتم یه چند جلسه دیگه برم کلاس و بعد سوار ماشینم بشم. و خلاصه تصادفات بعدی در راه بود...