درد عشق

این پست رو به دلیل احساسی که جدیدا پیدا کردم مینویسم ، تو لینکای وبلاگم وقتی به بعضی دوستانم سر میزنم میبینم که بزرگترین درد زندگیشون درد عشق هست.

 همه ی ما کم و بیش ، این درد رو تو زندگی تجربه کردیم. یعنی فکر میکنم هر ادمی حتما حداقل یکبار تو زندگی عاشق میشه، و اتفاقا من بر خلاف این که خیلی ها میگن عشق فقط یکبار تو زندگی اتفاق میفته معتقدم که عشق بارها میاد و میره ، تو زندگی تکرار میشه و هیچ پایانی هم براش نیست، تنها تفاوتی که داره اینه که هرچه این عشق تکرار بشه ،به پختگی بیشتر میرسه، گاهی فکر میکنم خداوند بارها تو زندگیمون ادمایی رو سر راهمون قرار میده که ما رو عاشق کنه تا به عشق خودش برسیم.

و نمیدونم چند درصد ادما قبل از مرگ میتونن عشق رو تجربه کنند؟ چون شاید وقتی روحمون از این دنیا پرواز میکنه شاید متوجه بشیم که تمام ذرات این دنیا سرشار از عشق به خداوند بوده..

و ما چه دیر فهمیدیم!!! خداوند تو قران آیاتی داره که میگه: تمام موجودات جهان هستی خداوند رو صبح و شام تسبیح میکنند و این چه معنی جز عشق موجودات به خداوند میتونه داشته باشه؟

به نظر من تنها موجودی که که عشق همجنسش رو به عشق خداوند ترجیح میده انسان هست.

خداوند حتی انبیای الهیش رو وقتی عاشق انسانی بودند ، طوری که شاید عشق اونا عشق خداوند رو تحت الشعاع قرار میداد ازمایش میکرد، همانطور که ابراهیم و یعقوب رو ازمایش کرد ولی اونقدر مهربانه، که وقتی دید اونا از پس امتحانشون بر اومدن فرزندانشون رو بهشون برگردوند.

چیزی که میخوام بگم اینه که تو این دنیا هیچ کس از درد عاشق شدن و این که یه انسانی از جنس مخالف رو دوس داره ، نمرده ، پس چرا با خودتو این کارو میکنید؟ چرا خداوند رو که مهربانترین هست برای خودتون، فراموش کردید و دلبسته ی انسانی شدید همانند خودتون که مطمئنا پر از اشتباه و خطاست.

چرا اینقدر خودتون رو آزار میدین؟ مگه ما چند بار دنیا میاییم و چند بار به ما فرصت زندگی داده میشه؟

بخاطر عشق به یک موجود همانند خودتون، زندگیتون رو تباه میکنید!! حتی خیلی وقتها به یقین این مساله رو میدونید طرفی که عاشقش هستید نیمه ی گمشده ی شما نیست و حتی می دونید که به درد هم نمیخورید ولی فقط به دلیل این که احسساست و عواطفتون در گیر شده روی خوشبختی خودتون پا میذارید؟

و بعد انتظار دارید(همنطور که خودم انتظار داشتم و دارم) که خداوند بهتون کمک کنه و دائما غصه و شکایت میکنید که خدا صدامون رو نمیشنوه و جواب نمیده.

نه عزیزم خداوند وقتی جواب میده که شما هم بفهمید خالق کیه و معشوق واقعی کیه؟

خدایی که به شما نعمت زندگی داد و شما حتی با این که اعتقاد دارید حاضر نیستید که برای خداوند و ستایش اون در طول این شبانه روزهایی که مدام میان و میرن وقت بذارین.

در طول روز چند بار یادش میفتیم؟ چند بار بخاطر اون پا روی دلتون میذاریم؟چند بار به اون توکل میکنیم نه به بنده هاش؟ چند بار موقع خواب فکر میکنیم که ایا دوباره از خواب بلند میشیم؟

در صورتی که با یاد معشوق به خواب میریم و با یاد اون بیدار میشیم و همواره در پی رضایت اون هستیم.

معنی این ایات رو خیلی دوس دارم:

وتوکل بر ان خدای مقتدر مهربان کن. آن خداییکه چون از شوقش به نماز بر میخیزی تو را مینگرد. و به انتقال تو در اهل سجود.........